De man met de beste vrije trap ooit heeft vandaag, 30 januari 2014, op zijn 39e verjaardag, bekend gemaakt dat hij stopt met voetballen. Zijn carrière, die begon bij Sport Recife en Vasco da Gama in Brazilië, is er één om in te lijsten. Bij Olympique Lyon werd hij beroemd (én 7 keer kampioen) om zijn fantastische vrije trappen. Naderhand haalde hij nog wat geld op bij Al-Gharrafa, keerde hij terug bij Vasco, speelde hij nog even met Thierry Henry bij New York Red Bulls en sloot hij dus vandaag af in dienst van zijn grote liefde Vasco da Gama.
De manier van schieten die Cristiano Ronaldo en Gareth Bale nu gebruiken bij Real Madrid, en waarbij zij 1 op de 10 ballen tussen de palen krijgen, hebben zij afgekeken van Juninho. De zwabberbal was het handelsmerk van deze man. Van de 100 doelpunten die hij maakte in dienst van Lyon, waren er maar liefst 44 een directe vrije trap. Er is geen specialist die zich kan meten met de cijfers die Junins kan overleggen. Mijn persoonlijke fascinatie voor deze man komt voort uit de tijd dat Lyon zich steeds vaker meldde in de Champions League. Niet alleen zijn vrije trappen konden mij bekoren, ook zijn speelstijl. Spelverdelers die zo weinig mogelijk lopen, a la Riquelme, daar kan ik enorm van genieten. De uitspraak 'een speler waarvoor je naar het stadion komt', die vaak door supporters gebezigd wordt, maar waar zij helemaal niet achter staan, is op dit soort spelers wat mij betreft wel van toepassing. Waar zogenaamde fans de spelers van hun team vooral zo hard mogelijk willen zien rennen, geniet ik vooral van creativiteit en slimmigheid in spelers. Minder lopen en toch goed zijn is namelijk veel moeilijker en knapper dan veel rennen en daardoor goed zijn.
Vanavond op de training van mijn club zal ik een stille ode brengen aan Juninho. Ik zal weinig rennen, veel passen, en tijdens het afwerken zal ik na elk doelpunt zijn naam schreeuwen.
Wacht even, wat is er dan anders dan normaal?
Mooi gesproken mr 23.
BeantwoordenVerwijderenGr. Ut Snits