Gele schoentjes

Nu de winterstop is aangebroken, leek het mij wel een gepast cliché om eens terug te kijken op de eerste seizoenshelft. Vooraf werden ons, of ONS, weinig kansen toegedicht. Zeker bij het zien van het programma van de eerste 5 wedstrijden, zou het niet vreemd zijn als we na die 5 wedstrijden nog geen punt behaald zouden hebben. Na de eerste wedstrijd in en tegen Scheveningen, dacht ik hetzelfde. Nu, na 16 wedstrijden, kunnen we concluderen dat alleen GVVV ons volledig heeft weggespeeld in Veenendaal. En die ploeg staat op dit moment gelijk in punten met ons. Van de eerste 4 op de ranglijst hebben wij gewonnen, maar tegen de ploegen onder ons hebben we te weinig punten gehaald.

 

Waar ligt dat aan? Hoe graag we het ook willen, wij kunnen het spel niet maken. Tegen 'betere' teams wordt dat niet van ons verwacht en daardoor kunnen we stiekem punten pakken. Tegen de 'mindere' teams, waarbij wij betere spelers hebben en een beter team zijn, zijn we toch niet goed genoeg om het spel te maken. Dat is kwaliteit, of beter gezegd een gebrek eraan. Dat is helemaal niet erg of raar, gezien de beperkte middelen van de club en het beperkte aanbod van spelers in Friesland. De trainers streven ernaar om voetbal in het elftal te brengen. Veel positiespel op de training, veel stilleggen om uit te leggen en te vragen naar keuzes. Want nadenken over het spel en weten waarom je bepaalde dingen doet, of juist niet doet, is een groot onderdeel van een goede speler zijn of worden. Mooi om te zien hoeveel stappen sommige jongens daarin al gemaakt hebben. Toch zijn er nog een heleboel verbeterstappen te maken, waarvan sommige erg simpel zijn. Het allerbelangrijkste als je wil voetballen, is dat je spelers hebt die de bal willen hebben. En dan bedoel ik niet alleen op de training of als je met 5-0 voorstaat, maar te allen tijde. Dan kun je uiteindelijk ook het spel maken en winnen van mindere teams.

 

Bij Cambuur zien we dit seizoen hetzelfde. Nu heb ik maar 1 wedstrijd in het stadion bekeken, omdat oud spelers tegenwoordig maar liefst 1 kaart krijgen en niemand daar in zijn eentje gaat zitten, en 2 potjes op tv gezien, maar ook zij proberen te voetballen. Een belangrijk onderdeel daarvan zijn de keeper en de twee centrale verdedigers. Rust aan de bal, lang wachten met afspelen en het lef om in te dribbelen wanneer het kan. En niet onbelangrijk, middenvelders die de bal willen hebben en kunnen verplaatsen. In de bekerwedstrijd thuis tegen NAC, die ik bekeken heb, lukte dit erg goed. Wat overigens het mooiste van de avond was, was de oudere 'supporter' naast mij. In de eerste helft speelde Christovao, die zijn eerste wedstrijd speelde, geweldig en deed hij alles goed volgens deze man. Toen de hardwerkende spits na 60 minuten volledig stuk zat, maar verplicht door moest spelen, rolde de ene na de andere (meestal racistische) verwensing aan zijn adres uit mijnheers keeltje. Ik moet me bij dit soort 'supporters' altijd inhouden om geen reactie te geven, want hoewel ik weet dat ze er to-taal niets van begrijpen, blijft het toch vervelend om al dat oppervlakkige onzinnige geschreeuw van dit soort mensen aan te horen.

 

Zo werkt het in voetballand; de ene week maak je een mooi doelpunt en vindt iedereen je een mooie, sierlijke speler. De andere week krijg je een rode kaart en moet je met je 'kut gele schoentjes 6 weken lang in het tweede gezet worden'. Dat is het lot van technische spelers die het minder moeten hebben van hard werken en veel slidings. Als alles goed gaat, ziet het er mooi uit en juichen ze voor je. Als je verliest, ligt het aan jou, want je hebt niet hard genoeg gewerkt en je bent een arrogante, nonchalante lul. Wat is voetbal toch mooi!

Een cap krijg je tegenwoordig bij de boodschappen

Een brief van de KNVB op de mat. Heb ik nu al 4 gele kaarten? Een schorsing lag het meest voor de hand. Hij was immers een beperkte waterdragert in het elftal van zijn club. Het zou best kunnen dat hij na deze 5 wedstrijden betaald voetbal al wat kaartjes had gepakt. Toen ging zijn telefoon. Whatsappjes, smsjes, voicemails, Facebook berichten en rooksignalen, alles kwam binnen. Gefeliciteerd, stond er in de meeste. Zijn verjaardag was pas over 3 maanden en hij had ook geen vrouw bezwangerd, voor zover hij wist. Of het moest die ene zijn van een paar weken terug, na zijn debuut. Wat zou er zijn?

Hij opent de brief en begint te lezen. Gefeliciteerd, je bent door de bondscoach opgenomen in de selectie van het Nederlands elftal voor de oefenwedstrijden tegen Tuvalu en de Britse Maagdeneilanden. Je kunt je volgende week melden in Noordwijk. Hij schrok, natuurlijk had hij goed gespeeld in die 5 wedstrijden en hem werd een grote toekomst voorspeld, maar nu al het Nederlands Elftal? Hij opent zijn internetbrowser en surft naar vi.nl. Daar wordt het nieuws bevestigd. Een apart gevoel bekruipt hem. Trots? Vreugde? Ongeloof? Nee, het enige wat hij kan denken is: is die bondscoach niet helemaal goed bij zijn hoofd ofzo? Hij besluit de bondscoach te bellen. 'Met Louis.' Hallo meneer Van Gaal met mij. Zeg, luister eens, ben jij wel helemaal goed joh? Ik lees dat ik ben opgeroepen door u voor Oranje, maar ik heb godverdomme pas 5 wedstrijden betaald voetbal gespeeld. Dat kan je toch niet maken? Nu begrijp ik ook waarom u zich niet kwalificeerde voor het WK2002. U snapt er he-le-maal niks van. En ga nu maar een ander zoeken, daag!

Koeie Ploek

Zijn er nog mensen die ervoor gaan zitten; Twente - Ajax? Deze kraker in de Eredivisie was afgelopen zaterdag live te volgen op het open kanaal van Fox. U weet wel, die zender die het Engelse voetbal heeft gestolen van Sport1, waardoor je nu 40 euro kwijt bent als je al het voetbal wilt volgen. Het enige wat de Eredivisie nog aantrekkelijk maakt, zijn de vele doelpunten die vallen, door het lage niveau. Helaas zijn er ook nog maar weinig spelers actief waarvoor je naar het stadion komt, of in de meeste gevallen, waarvoor je inschakelt op Jan Joost van Gangelen, de pierot van Jan van Halst en de vlijmscherpe analyses van Kenneth 'Koeie Ploek' Perez.

In Nederland worden we tegenwoordig al lyrisch als Ajax een Schots rugbyelftal wegspeelt, maar nipt met 2-1 verliest. In een poule met Barcelona, AC Milan en Celtic zou Ajax vroeger lachend overwinteren. Nu is zelfs plek 3, die rechtgeeft op die geweldige Europa League (U weet wel, die waar alle Nederlandse clubs in de eerste ronde uitvlogen) te hoog gegrepen. Het is het lot van het Nederlandse voetbal. Alle spelers die een wedstrijdje of 3 goed spelen en een transfer kunnen maken naar FC Baku of Apoel Nicosia, gaan met gierende banden weg uit Nederland. Elders is nu eenmaal meer geld te verdienen. Begrijpelijk? Enigszins. Jammer? Absoluut. Het Nederlands elftal bestaat immers uit 3 bijna te oude vedettes en voor de rest uit Eredivisie jonkies. Wat hebben we straks in Brazilië te zoeken?

Mijn prognose? Niets. We gaan het vorige EK nog eens dunnetjes over doen. We spelen Zuid Korea, Colombia en Zweden volledig weg, maar verliezen steeds met 1-0. Sta je dan met je kouwe piemeltje op Schiphol Louis. Louis is inmiddels nergens meer de beste, behalve in zijn hoofd. Die zal wel geen spiegels hebben hangen thuis. Ik hoop dat ik ongelijk krijg en dat Van Persie eindelijk eens gaat presteren in Oranje, Van der Vaart dat dikke paaldanseresje van hem met rust laat en topfit wordt, Arjen Robben zijn vorm meeneemt maar wel een masker opdoet en Wesley Sneijder met een tattoo van Yolanthe op zijn voorhoofd eindelijk weer eens het spel gaat verdelen. Dan kan Kenneth Perez eindelijk eens een keer 'koeie ploek' zeggen zonder dat het me irriteert.

Oranje Leeuwtjes

Het Nederlands Elftal heeft vrijdag 2-2 gespeeld tegen Estland. Estlands beste speler heet Ragnar Klavan, een ex-bankzitter van AZ. Toch was het volgens Louis niet zo raar dat er gelijk gespeeld werd, hij kon immers maar 21 spelers van Nederlandse makelij vinden die hem konden bekoren. Dat er van die 11 Esten geen één bij liep die in de basis zou staan bij Heracles, vergat hij voor het gemak even. Nouja, het moest wel even duidelijk zijn dat dit incident in ieder geval níet de schuld van Louis was, hij heeft gewoon geen goede spelers tot zijn beschikking...

 

Het rare is, ik heb alleen de tweede helft gezien, en ik geloof Louis ook nog bijna! Een centraal duo met een gemiddelde leeftijd van 20, waarbij de één eruit ziet alsof hij 13 is en de ander alsof  'ie 36 is. Feit is dat ze beide de bal persé niet wilden hebben. Dan is het lastig opbouwen. Tegen een verdedigend ingestelde ploeg moet je het veld zo groot en breed mogelijk houden, dat is het eerste wat je leert op de trainersopleiding van de KNVB. Arjen Robben op rechts is best gevaarlijk, maar Jeremain Lens raakte totaal in paniek wanneer hij de bal op links aan zijn voeten had. Gelukkig had Louis nog een grote ster achter de hand, Dirk Kuijt. De man met het gezicht van een palingboer en de oren van een olifant is voetballend één van de matigste spelers die ik ooit heb gezien, maar hij werkt wel altijd heel hard. Prima criterium om hem te selecteren.

 

Met deze defensie gaan we volgend jaar in Brazilië compleet voor lul staan natuurlijk, maar toegegeven; er zijn ook niet echt veel alternatieven. Heitinga en Mathijsen zijn niet goed genoeg meer en met het oog op de toekomst is het goed om die jonge spelers nu alvast wat foutjes te laten maken, zodat ze aan het einde van dit seizoen volwassener, rijper en beter zijn. Ik heb nog wel één gratis tip voor Louis: kijkt u wel eens Sport1? U hoeft in juni 2014 maar 22 geschikte spelers te vinden, want de 23e woont al in Brazilië en is nog steeds een geweldige speler én mentor.

De verliefdheid van Sergio Ramos

Honderd miljoen euro. Daarmee kan je weer wat banken open gooien in Cyprus, de jeugdwerkloosheid in Spanje naar 1% doen dalen en tegelijkertijd de vaderlandse economie redden. Of je kan Gareth Bale kopen. Ik wist het wel. Bale dus. Een competitief voetbalploegje samenstellen is toch veel belangrijker dan de wereldeconomie? In Spanje wel tenminste, daar mogen clubs als Real Madrid en Valencia schulden hebben van 500 miljoen euro, maar wel gewoon spelers als Bale, Illaramendi en Isco halen voor een aantal miljoentjes.

 

Ze hadden hem trouwens wel écht nodig hoor, die Bale. Ze hadden alleen nog maar Di Maria, Ronaldo, Isco, Modric, Kaká en Özil. Die laatste twee zijn inmiddels verkocht om een klein deel van de transfersom voor Bale binnen te halen. Özil weg doen, trouwens, is één van de domste zetten van Real Madrid ooit. Volgens boezemvriend Sergio Ramos was Özil na Ronaldo de beste speler van Real en daar kan ik het wel mee eens zijn. Voor Sergio Ramos gelden er trouwens ook andere redenen om te treuren dat Mesut weg is; Sergio had stiekem een kleine crush op Mesut. Die vissenkop met die rare oogjes is natuurlijk ook best aantrekkelijk. Sergio Ramos voelt zich volgens Spaanse media als een casanova wiens vriendinnetje hem na 3,5 jaar heeft verlaten. Dat is ook heel vervelend.

 

Toch denk ik dat Barcelona het dit seizoen erg lastig gaat krijgen met de Madrilenen. Achterin is Barça nog steeds niet erg sterk, met een steeds langzamer en agressiever wordende Dani Alves, Gerard Piqué die, in tegenstelling tot zijn partner, zijn heupen niet kan bewegen en de oude Puyol, die meer op te jonge vrouwen ligt dan op zijn tegenstander met die lekkere bos prikkeldraad van hem. Daar tegenover kan De Koninklijke lekker counteren met de snelheid van Ronaldo, Bale en Di Maria. Voetballend zal Barcelona ook dit seizoen weer de betere zijn, met veel balbezit, heerlijke acties van Iniesta, Messi en hopelijk Neymar, maar ik vrees dat Real op z'n Mourinho's vuil gaat spelen en lekker gaat counteren. De eerste Clasico van het nieuwe seizoen staat gepland op 27 oktober, ik kijk nu al uit naar de verhitte discussies tussen aan de ene kant de liefhebbers van mooi voetbal en aan de andere kant de liefhebbers van Italiaans catenaccio voetbal.

De ergernissen van...

Afgelopen zaterdag was het dan zover; de TOPklasse begon voor ONS BOSO Sneek. Waar de verwachtingen hoog gespannen waren en de hoop leefde dat ONS voor een stunt kon zorgen, bleek dat de wetten van de TOPklasse iets harder zijn dan die van de hoofdklasse. Dit zou de inleiding van een artikel van, pak 'm beet, de Leeuwarder Courant kunnen zijn op maandag 26 augustus 2013. Hij zou ook nog kloppen, want waar ONS de wedstrijd afgelopen zaterdag prima begon met veel druk vooruit en de wil om te voetballen, counterde Scheveningen in 3 foutjes over de Snekers heen. Scheveningen heeft al een jaartje TOPklasse achter de rug en zij zijn niet zo naïef meer om te proberen om te gaan voetballen. Alles zo hoog en zo hard mogelijk naar voren en dan maar zien waar het schip strandt. Scheveningen - ONS 3-0.  Fijne terugreis van 8,5 uur in de bus!

 

De opvallendste zaak van het afgelopen weekend was echter niet het verlies van ONS, niet het feit dat Thewis Hobma kampioen fierljeppen werd en niet het gedrag van de domste voetballer van de Eredivisie, Jordy Clasie. Nee, dat was toch echt het artikel in de Leeuwarder Courant van zaterdag over ONS BOSO Sneek. Een leuk verhaaltje over primeurtjes, Deense voetballers en de voorbereiding van de ploeg op de TOPklasse. En dan komt toevallig nog iemand aan het woord om kampioenstrainer Jan Vlap en voetbalvriend Mark de Vries een trap na te geven. Een totaal misplaatste, niet op feiten gestoelde en vooral nutteloze opmerking. Voor een club die omhoog wil en transparantie en eerlijkheid wil uitstralen, niet echt een welkome zaak. Een opmerking van het niveau Jordy Clasie, de voetballende tokkie die met een verkeerd gespelde tattoo en het kapsel van een hobbit pretendeert de spelmaker van Feyenoord te zijn. Vanaf nu wil ik elke week in het Jeugdjournaal een interview met Jordy Clasie als voorbeeld voor de basisschoolkinderen. De hoeveelheid spelfouten die je uit zo'n interview kan halen, is genoeg studiemateriaal voor de komende 14 jaar. 'Kijk kindertjes, als je niet je best doet op school ga je net zo praten als deze meneer.' Moet je kijken hoe snel de cijfertjes omhoog schieten bij die kids.

 

Tuurlijk, ik klink nu een beetje als Jan Mulder tijdens zijn top-5 ergernissen bij De Wereld Draait Door, maar er zijn ook mooie dingen gebeurd dit weekend. De twee assists van Hakim Ziyech tegen het grote Ajax, PSV dat met de beide beentjes op de grond is gezet door Heracles, het koploperschap van de club met misschien wel het beste beleid, PEC Zwolle en natuurlijk de hattrick van Graziano Pellé. Elke man die voetbal kijkt op zondag met zijn partner zal het met me eens zijn: Pellé kan ons weekend maken of breken. Ik heb hierbij een verzoek aan meneer Pellé. De volgende keer dat je scoort, wil je dan in plaats van dat berekenende , kijk-ons-eens-een-team-zijn gejuich gewoon weer je shirt uit doen? Dan hebben wij er ook nog wat aan.

Nationalisme en het Koningslied

Als het me enigszins iets kon schelen, zou het een zogenaamd 'kippenvelmomentje' zijn geweest: het spelen van de volksliederen voorafgaand aan de finale van de Confederations Cup in Brazilië. Zagen we op het vorige EK al een fraai staaltje zang van de Italiaanse selectie, de Selecao deed het nog iets beter. Die hadden dan ook een vol Maracana stadion om mee te helpen, maar toch deed het mij nadenken over het spelen voor je land. Bij het Nederlands elftal mogen we blij zijn als er twee spelers héél lichtjes de lippen bewegen tijdens het spelen van het Wilhelmus en die mompelen dan iets over een gestoofd kip gerechtje met kokos uit Curacao.

Toegegeven, het Wilhelmus nodigt niet echt uit om uit volle borst trots mee te zingen, want het is een lied van het niveau Eurovisie Songfestival. En we weten hoe Nederland het daar altijd doet. Toch blijft het apart dat andere culturen zoveel trotser op hun land lijken dan wij Nederlanders. Natuurlijk springen de tranen in je ogen als je denkt aan Geert Wilders, geïnterviewde Friezen op nationale tv en Boer zoekt Vrouw, maar wat hebben die Braziliaantjes nou om trots op te zijn? De beste voetballers op de planeet, de mooiste stranden én vrouwen van de wereld en het organiseren van het WK? Kom op, wij hebben molens en klompen! En vrouwen zonder billen. Wat wil je nog meer?

Of zou het liggen aan het feit dat Nederland zo'n gemixt land is met verschillende culturen? Toen Jong Oranje een paar jaar geleden het EK won zag je 1 Nederlandse vlag om de schouders hangen van, ik gok, Klaas Jan Huntelaar. Verder zagen we 14 Surinaamse vlaggen, 9 Turkse, 11 Marokkaanse en 17 Antilliaanse. Zij speelden allemaal voor Nederland, maar waren trotser op hun roots dan op het land waar ze voor speelden. Het is dat ik niet zo geloof in die verbondenheid tussen mensen, gewoon omdat je uit hetzelfde land komt, maar anders zou ik zelfs stellen dat het één van de redenen is dat Nederland nog nooit een WK heeft gewonnen en dit ook nooit meer gaat doen. In ieder geval voorlopig niet.

Maar wat nou als we het Koningslied voor Willem Lex en Maxima verheffen tot volkslied? Alles zit erin! Carnaval, rap, zang, verbroedering! Dertien juli tweeduizend en veertien: 'de dag die je wist dat zou komen'. De finale van het WK 2014 Brazilië - Nederland. Het volkslied van de Brazilianen klinkt indrukwekkend door het Maracana met meezingende spelers en fanatieke fans, maar dan.... Het Koningslied! Het hele stadion wordt stil, ik zie Robben meezingen, ik zie van Rhijn rappen en dan...Ibrahim Afellay als de Ali B van Oranje: Twee vingers in de lucht, kom op, kom op; de W van Winnen! Willem Alexander kan zijn eerste WK als Koning winnen door één simpele verandering.

De jeugd heeft de toekomst

PSV heeft Phillip Cocu aangesteld als nieuwe hoofdtrainer. Voor 4 jaar. Dat zal Phillip veel vertrouwen geven. Hij mag aan een nieuw elftal gaan bouwen met allemaal jeugdspelers. Tja, een beetje zoals Ajax dus. Verschil zit hem erin dat Ajax al een jeugdopleiding had vol talenten en dat PSV nog moet beginnen. Het idee is leuk, het idee is nobel, maar als Phillip binnen twee jaar geen kampioen is geworden, mag hij gewoon zijn koffertjes pakken en met dat rare neusje op zoek naar een andere baan.

 

Toch is het wel de kant die we in Nederland op moeten gaan; iconen van de club als hoofdtrainer of liever gezegd als manager á la Sir Alex aanstellen en ook in andere geledingen van de organisatie clubmensen neerzetten. Nou zou het voor Feyenoord niet slim zijn om Royston Drenthe voor een groep C'tjes te zetten of Andy van der Meyde bij de 17-jarige jeugd van Ajax, want voor je het weet lopen ze hele nachten door de stad op zoek naar cocaïne, hoeren en niggerkappers. Gelukkig lees ik dat Ruud van Nistelrooij en Mark van Bommel zich bezig gaan houden met de jeugdopleiding van PSV en dat zijn goeie zetten van de Brabanders, samen met het aanstellen van Art Langeler als hoofd jeugdopleiding. Hij ziet eruit als de klokkenluider van de Notre Dame, maar is wel in staat om spelers beter te maken en te laten voetballen. Die visie mag hij nu gaan overbrengen op de PSV-jeugd.

 

Geld is er niet in Nederland en dat gaat er ook niet meer komen. Tijd om in te zien dat het investeren in de jeugd in ons landje iets op kan leveren. Feyenoord heeft noodgedwongen een beroep moeten doen op de gehele A1 van de club, aangevuld met een model uit Italië. Het resultaat is dat Feyenoord al twee seizoenen meedoet om de titel, het Nederlands Elftal nu écht thuis speelt in de Kuip en enkele miljoenen kunnen worden opgehaald met de verkoop van eigen kweek. Ik hoop dat meer clubs deze voorbeelden gaan volgen, zodat Louis van Gaal in de komende 10 jaar ook eens in zijn beste Nederlands kan schreeuwen dat wij, maar vooral hij, de beste zijn.

Zelfverzekerd of arrogant?

Afgelopen zaterdag had het moeten gebeuren; het kampioenschap in de Hoofdklasse C voor ONS BOSO Sneek. ONS moest alleen nog even winnen bij de Harkemase Boys, maar dat was slechts een formaliteit. De spandoeken waren gemaakt, de taarten met tekst stonden in de bestuurskamers en er werd al gefilosofeerd over de festiviteiten nadien. Zelfverzekerd of arrogant?

 

Wie de wedstrijd heeft gezien (en dat aantal viel mij persoonlijk een beetje tegen, een man of 2000), moet bekennen dat ONS verdiend had om te winnen gezien het spelbeeld en het aantal kansen. Maar als die kansen niet gemaakt worden en de tegenpartij maakt er eentje meer, maakt het dan uit wie het verdiend had? In een interview vertelde Curty Gonzales van ONS dat Harkema goed gespeeld had en dat is natuurlijk niet waar, want elke bal werd door de Harrekieten zo hoog en zo ver mogelijk naar voren getrapt. Maar ik snap wel wat hij bedoelde, want Harkema speelde het spelletje wel goed. Het veld was expres zo slecht mogelijk gemaakt, Harkema trapte niet alleen de bal zo hard mogelijk maar ook de benen van de ONS-spelers en zij deden er alles aan om ONS niet in het eigen spel te laten komen. Dat dit type spel een schande is voor een selectie met de kwaliteit van Harkemase Boys laat ik voor wat het is, want op het moment dat de punten harder nodig zijn dan de complimenten is alles geoorloofd.

 

Wie het (overigens erg leuke) verslag van Sneektv bekijkt, zal zich afvragen hoe het kan dat ONS geen kampioen is geworden afgelopen weekend. Gelukkig heeft ONS nog 2 wedstrijden de kans om 2 punten te behalen, die genoeg zullen zijn voor het zo gewenste kampioenschap. Komend weekend in de thuiswedstrijd tegen DVS '33 uit Ermelo gaat het dan echt gebeuren. DVS is de enige ploeg uit de Hoofdklasse die ONS dit seizoen heeft weggespeeld. Dit, samen met de kater van afgelopen weekend, gaat ervoor zorgen dat ONS komend weekend revanche gaat nemen en kampioen gaat worden. Zelfverzekerd of arrogant? Beide, met een vleugje hoop.

Goudmijn

Kampioen worden op niveau maakt de gemiddelde voetballer niet zo vaak mee in zijn carriére. Ik zelf ben ooit met Cambuur A1 kampioen geworden in een soort Mickey Mouse competitie, waarbij ik zelfs nog topscorer werd met 28 doelpunten. Toen dachten ze bij Cambuur nog dat ze een goudmijn in huis hadden. Hadden ze ook, alleen die heette Kenneth en die speelde al in het eerste elftal én hij bleek zijn naam geen eer aan te doen. Komende zaterdag kan ONS Sneek kampioen worden op het veld van Harkemase Boys in de Friese Derby. Waar en wanneer hebben we dit eerder gehoord?

 

Leuke details aan die wedstrijd in 1997 zijn dat de huidige ONS trainer Jan Vlap in het Sneker team meespeelde en dat aanvoerder Leo de Wagt een seizoen later al aansloot bij ONS. In het kamp van de Harekieten was mijn vader, Klaus Roosenburg, de gevierde trainer. Zestien jaar later staat er evenveel op het spel: promotie naar de hoogste klasse van het amateurvoetbal. Voor ONS althans, want waar de Snekers bovenaan staan is het voor Harkemase Boys nog geen zekerheid dat zij komend seizoen in de hoofdklasse uit komen. Degradatie naar de eerste klasse zou niet alleen schandalig zijn gezien de aanwezige kwaliteit in de selectie van de Boys, maar het zou ook zonde zijn voor het niveau van het Friese voetbal.

 

Sneek Wit Zwart speelt volgend jaar mee in de hoofdklasse zondag (als het meezit vergezeld door FVC), Drachtster Boys zal hopelijk promoveren naar de zaterdag hoofdklasse en zich bij Harkemase Boys voegen en daarmee is het helaas wel gezegd. Hoofdstad Leeuwarden moet zich eigenlijk schamen voor het feit dat het zoveel clubs telt, maar dat geen enkele club structureel op minimaal hoofdklasse niveau speelt. Er spelen veel te veel sentimenten mee bij oude bestuursleden en supporters als het om fusies gaat, waardoor alle Leeuwarder clubs in de marge spelen. Mijn clubje Frisia had jarenlang enorme jeugdselecties waar veel talent in rondliep, maar het schippert al jaren tussen de eerste en tweede klasse. Blauw Wit heeft moeite om zich te handhaven in de tweede klasse, waarin Leeuwarder Zwaluwen gelukkig wel zal promoveren naar de eerste klasse. SC Leovardia is ontstaan uit Rood Geel en vv Leeuwarden, maar die beginnen op 5e klasse niveau. Het wordt tijd voor een mooie sterke amateurclub in onze stad. Dan kan ik ook eens op het fietsje naar het voetbal.

Ode aan de klassieke 'nummer 10'

De eerste nummer 10 voor wie ik bewust bewondering had, was Jari Litmanen. In de jaren die volgden kwamen Zinedine Zidane, Ronaldinho en ook types als Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart daar bij. Spelers met een fluwelen balbehandeling, die 'tussen de linies' kunnen spelen en liever een assist geven dan zelf scoren. Tegenwoordig word ik badend in het zweet wakker van Thomas Müller, Ola Toivonen en Lex Immers. De klassieke nummer 10 is niet meer.

 

Bijna alle trainers zijn bangerikken geworden. Als het even niet loopt, wordt de creatieveling geslachtofferd voor een stofzuiger. Fysieke kracht en loopvermogen zijn de nieuwe eigenschappen die een 'moderne' nummer 10 moet hebben en dat is typerend voor hoe het spel is veranderd met de komst van de steeds grotere commerciële belangen. Zowel Zidane als Ronaldinho, Sneijder en van der Vaart zijn bij de topteams waar zij spelen of speelden, verbannen naar links- of rechtsbuiten. Natuurlijk kunnen zij met hun kwaliteiten ook vanuit deze positie veel gevaar stichten, maar een echte nummer 10 moet in elke aanval betrokken worden, nee, hij moet elke aanval zelf regisseren en daarin gefaciliteerd worden door zijn teamgenoten. Aan de buitenkant zijn deze spelers afhankelijk van de ballen die zij toegespeeld krijgen van de technisch matige vervanger die op hun positie rondloopt en U raad het al, deze zijn op 1 hand te tellen.

 

Natuurlijk mis je in verdedigend opzicht wat vaker een mannetje op het middenveld met de klassieke nummer 10 in het veld, maar een wedstrijd wordt zoveel mooier van de creativiteit en ingevingen van deze meesters en daarbij; komen de mensen niet naar het stadion om vermaakt te worden? Als we naar atletiek wilden kijken, hadden we gewoon thuis kunnen blijven en Studio Sport aan kunnen zetten.

 

De klassieke nummer 10 is lui en oogt onverschillig, maar hij kan met 1 prachtige steekbal het kampioenschap voor je winnen. Dat zie ik een hardloper nog niet doen.

Semi-profs

Veendam is failliet. Na RBC, Haarlem en AGOVV verdwijnt ook de club met de treffendste stadionnaam van Nederland uit het profvoetbal. Nooit meer naar de Langeleegte. Ik heb er een aantal keer mogen spelen; het is inderdaad erg lang rijden (zelfs vanuit Leeuwarden, laat staan Sittard) en meestal ook erg leeg. Toch is het jammer dat deze clubs allemaal moesten verdwijnen uit het voetbal.

 

Er heerst een beeld bij veel mensen over profvoetballers dat zij enorm veel geld verdienen. Die mensen kan ik uit de droom helpen; van Jupiler League voetbal word je niet rijk. Je kan nog net je rekeningen betalen elke maand en daar houdt het voor de meeste spelers wel mee op. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en natuurlijk verdienen spelers in de Eredivisie een ruimer salaris. Wat te denken van Yaya Touré die een nieuw contract heeft getekend bij Manchester City en daarmee €270.000 per week (!) gaat verdienen.

 

Clubs als Veendam hebben erg veel moeite om financieel het hoofd boven water te houden, omdat er weinig sponsoring is in deze tijd en er veel kosten zijn voor profclubs. Dit is ook de reden dat amateurclubs vanuit de Topklasse niet door willen stromen richting Jupiler League. Er zijn veel te veel regels en kosten aan verbonden door de KNVB. Ik gok dat Nederland het enige land is waar geen normale promotie/degradatieregeling is tussen de Jupiler League en de Topklasse. Veel amateurclubs hebben hun zaakjes financieel beter op orde dan profclubs, maar kunnen het zich niet veroorloven om aan alle regels van de KNVB te voldoen. Tegenwoordig kunnen we spelers in de Topklasse wel semi-profs noemen; ze verdienen een leuk zakcentje bij hun club, trainen 's avonds en kunnen overdag gewoon werken of studeren.

 

Wat is er mis mee als zo'n club promoveert naar de Jupiler League en vasthoudt aan deze werkwijze? De club hoeft haar spelers niet onnodig veel salaris te betalen en de spelers hebben dit niet nodig, want zij hebben ook gewoon een baan naast de sport. Mijn vader heeft 10 jaar bij Cambuur gespeeld en was daarnaast altijd gewoon aan het werk. 's Ochtends vroeg aan het werk en daarna nog hard trainen, die kant zullen we nu ook weer op moeten gaan als we niet nog meer faillissementen van profclubs willen meemaken. Als Sydney Schmeltz ooit nog een nieuwe club vindt (ik hoop voor hem ergens in de Randstad), zal hij er dan ook bij moeten gaan werken. Misschien kan hij de 'niggerkapper' van Royston Drenthe worden?

Tranen

@Roosenburg23: #mietje! Dit was een reactie op mijn tweet van afgelopen zaterdag, waarin ik vermeldde dat de wedstrijd van mij wel afgelast mocht worden bij temperaturen onder de nul. Ik bedoelde hiermee dat een wedstrijd voor niemand leuk is als de gevoelstemperatuur -10 is en de wind het onmogelijk maakt om een normale wedstrijd op de mat te leggen. Nu zal ik de eerste zijn om toe te geven dat ik een mietje ben, maar als het publiek achter de ramen in de warme kantine staat, alle 22 spelers klagen dat 'dit geen voetbal is' en achteraf iedereen het erover eens was dat de wedstrijd niet om aan te gluren was, zal ik toch wel een klein beetje gelijk hebben gehad.

 

Wie goed keek tijdens de wedstrijd ONS BOSO Sneek - ACV (1-0) afgelopen weekend, zal gezien hebben dat er zo nu en dan een traantje over mijn wang liep. Niet alleen door het niveau van mijn eigen spel (#mooiweervoetballer), maar vooral door de omstandigheden en het niveau van de wedstrijd op zich. De wind stond in de breedte over het veld, waardoor ik als buitenspeler in de ene helft élke bal kreeg en in de andere helft geen één. Wie een doelpunt zou maken, zou winnen. Gelukkig waren wij dat deze keer.

 

De winter lijkt zich de afgelopen jaren steeds meer te verschuiven van december en januari naar januari, februari en zelfs maart. Het zou verstandig zijn als de KNVB hier eens een vergaderingetje of 36 aan zou wijden om te bespreken of de winterstop niet anders ingedeeld zou kunnen worden. Natuurlijk zou een eventuele verandering pas in 2019 van kracht worden, omdat er eerst 17 bestuurders van de KNVB een handtekening onder zulks moeten zetten. Waarschijnlijk is de winter tegen die tijd in de maanden juli en augustus, maar dat zien we dan wel weer. Laten we het in ieder geval eens bespreekbaar maken.

Zelfkennis

Je moet weten wat je kan, maar het is nog belangrijker om te weten wat je niet kan. Of in ieder geval wat anderen beter kunnen dan jij. Dit geldt voor iedereen en is overal toepasbaar, dus ook in het voetbal. Een keeper staat tussen de palen omdat hij goed kan keepen (en/of omdat hij niet kan voetballen), een spits staat voorin omdat hij een doelpunt kan maken en Jordy Clasie is voetballer geworden omdat hij niet kan spellen (google zijn tattoo maar eens). Toch zie ik vaak spelers die meer denken te kunnen dan daadwerkelijk het geval is.

 

Het mooiste voorbeeld hiervan is natuurlijk de steekpass. Deze vereist inzicht, creativiteit en (trap)techniek. Mannen als Xavi, Ronaldinho, Zidane en Iniesta beheers(t)en deze tot in de perfectie, al dan niet inclusief no-look. Maar dan staat het op zondagmiddag 2-0 voor jouw ploegje en dan denk jij als waterdrager ineens dat je die steekbal ook beheerst, terwijl jouw teamgenoten met meer kwaliteiten op jouw simpele pass in hun voeten staan te wachten. De goede kleur inspelen. Weten wat je kan, maar vooral ook weten wat anderen beter kunnen.

 

Supporters en publiek vinden mij vaak nonchalant, lui en arrogant. De eerste twee kloppen regelmatig. Aan mijn lichaamshouding kan ik helaas niet zoveel veranderen. Ik hou van mooi voetbal, wil de bal graag in mijn voeten om te combineren met gelijkgestemde spelers en zo nu en dan gaat dat best goed. Ik hoop dat ik heel goed onthou waar ik minder goed in ben. Daarom loop ik nooit zoveel, maak ik geen slidings en ga ik geen kopduels aan. Dat kunnen anderen nu eenmaal beter dan ik.

De waan van de dag

Na de wedstrijd krijgt hij applaus, een bos bloemen en een presentje van de sponsor. Man of the match. De speaker riep zijn naam zo rond de 85e minuut door het stadion, gevolgd door een luid gejuich vanaf de tribunes. Hij heeft vandaag twee goals gemaakt en daarmee had hij een groot aandeel in de overwinning van zijn ploeg. Verder speelde hij eigenlijk niet zo goed, maar dat lijkt hem vergeven. Maar wanneer ben je eigenlijk man of the match?

Er is inderdaad iets voor te zeggen dat degene die de doelpunten maakt waardoor er gewonnen wordt, de man of the match is. Zonder doelpunten immers geen overwinning. In dat opzicht is degene die het winnende doelpunt maakt of de speler die meerdere goals in een wedstrijd maakt, wel een 'gamechanger' en dus de terechte man van de wedstrijd. Voetbal publiek baseert haar mening ook vaak op dit soort gebeurtenissen; iemand speelt goed als hij scoort en iemand speelt matig als hij niet scoort. We zien dit fenomeen ook terug bij tweenul.nl, de amateur voetbalwebsite die sinds dit seizoen een Speler van het Jaar verkiezing is begonnen. Een hartstikke leuk initiatief, maar het toekennen van de gouden, zilveren en bronzen sterren blijft de mening van de dienstdoende rapporteur en deze kiest logischerwijs vaak voor de speler die scoort of de speler waar hij persoonlijk van gecharmeerd is.

 

Helemaal niets mis mee natuurlijk, maar soms zo jammer. Hoe vaak wordt die stofzuiger op het middenveld die elke wedstrijd een 7 scoort, beloond? Of de rechtsback die de gevaarlijkste speler van de tegenstander in zijn broekzak heeft? Of de man die de (assist op de) assist geeft? Er wordt vaak gezegd dat Nederland 16 miljoen bondscoaches telt, maar ik denk dat er maar een handvol bij zitten die het voetbal echt herkennen en begrijpen. En ach, misschien ben ik ook wel 1 van die bondscoaches die een eigen kijk op voetbal heeft en van andere dingen geniet dan de andere 15.999.999.

Ontknoping

Schokkend nieuws gister, Michael Boogerd heeft bekend dat ook hij wel eens een spuit in zijn reet zette om sneller te fietsen. Hij weet verder niets af van ander doping gebruik binnen de ploeg en hij had ook geen hulp van een dokter of teamleider. Een slechte halve bekentenis uit angst voor gezichtsverlies. Want dat lijdt hij zo niet.

 

Lance Armstrong deed er ook een tijdje over om toe te geven. Zijn 7 tourzeges zijn hem afgepakt. Hij koos een interview met Oprah Winfrey om zijn bekentenis af te leggen. Het wachten was op het moment dat Oprah het publiek enthousiast zou vertellen dat iedereen naar huis ging met een zelfhulp pakketje EPO-spuiten. Als iedereen in de Tour doping gebruikte, vlakt het elkaar allemaal weer uit en dan blijft degene die als eerste over de finish kwam alsnog de beste. Het is alleen jammer dat Lance er zo lang over loog. Het is net als de mensen die geloven dat er geen matchfixing bestaat in het voetbal. Er wordt op grote schaal gegokt op alle mogelijke variabelen in het voetbal, op alle denkbare niveau's, met ondenkbaar grote bedragen. Het zou naïef zijn om te denken dat dit nooit wordt beïnvloed van buitenaf. De alarmbelletjes gaan tegenwoordig af als er een Chinees zit te bellen in een leeg Eindhoven stadion of als er 3 Joegoslaven in een lange jas voorbij lopen, maar waarschijnlijker is het dat dit gewoon van achter de computer gebeurt. Of in een donker steegje. Iemand de Turkse scheidsrechter gezien die de return van Manchester United tegen Real Madrid (met hoofdsponsor Bwin.com) floot? Een op z'n minst dubieuze rode kaart voor Nani en het volleyballen van Sergio Ramos in het zestienmetergebied werd niet bestraft. Oh ja, de beste man volgt zowel Real Madrid als Cristiano Ronaldo op Twitter. Hij volgt niemand van United.

 

Maar, zolang er ontknopingen bestaan zoals half mei in Engeland afgelopen seizoen, kunnen de filosofiën over omkoping en matchfixing weer even de ijskast in. Manchester City had 3 punten nodig om kampioen te worden, want op hetzelfde moment was concurrent Manchester United aan het winnen van Sunderland. Na een 1-0 voorsprong en een rode kaart voor tegenstander Q.P.R., leek er geen vuiltje aan de lucht voor City. Maar vanuit het niets scoorde Q.P.R. 2 maal en was de stand 1-2. United was virtueel kampioen op dat moment. Q.P.R. streed op dat moment nog tegen degradatie, maar had aan 1 punt genoeg. Toen duidelijk werd dat de concurrentie van Q.P.R. verliezen zou en de uitslag voor hen niets meer uitmaakte, scoorde Edin Dzeko vanuit het niets de gelijkmaker. In de 93e minuut kroonde Sergio Aguero zich vervolgens tot volksheld in het lichtblauwe gedeelte van Manchester door de 3-2 binnen te schieten. Kampioen, wat een ontknoping!

 

Niet te voorspellen toch? Of achteraf toch wel een hele aparte samenloop van omstandigheden?

Mister Vitesse

369 wedstrijden, 9 goals. Dat is zelfs voor een verdediger een laag gemiddelde aan doelpunten. Bij Ajax zijn de verdedigers op dit moment de enige spelers die een doelpunt kunnen maken. Mister Vitesse gaf niks om doelpunten maken, hij wou gewoon wedstrijden winnen. Ik zou nu gebruik kunnen maken van het cliché dat hij zijn ongelijke oneerlijke strijd tegen zijn ziekte niet kon winnen, maar daar heb ik nogal een hekel aan. Voor clichés kunnen we altijd Alex Pastoor, de man met de mooiste appelwangetjes van het land, nog bellen.

 

Theo Bos is op 28 februari 2013 overleden aan alvleesklierkanker. Hij was nog maar 47 jaar. Het blijft toch altijd raar dat een sportman met een gezond lijf ineens zo ziek kan worden. Mijn oom André was een beer van een vent, maar toen hij kanker kreeg duurde het niet eens een jaar voor hij was overleden. Theo Bos maakte op 7 januari 2012 bekend dat hij ziek was en is in juli officieel gestopt met zijn werk als trainer bij FC Dordrecht. Theo Bos heeft het als speler langer volgehouden bij een club dan als trainer, er zat een dalende lijn in de clubs waar hij als trainer heeft gewerkt. Als hij als trainer net zo sober en degelijk was zoals hij als speler was, dan heb ik wel een idee hoe dat komt. Desalniettemin kan men alleen maar respect hebben voor zijn loopbaan en hij heeft de naam Mister Vitesse dan ook ruimschoots verdiend. Er is zelfs een tribune in het Gelredome naar Theo vernoemd, gek genoeg pas nadat bekend was dat Theo ziek was. Want alleen zijn prestaties in het shirt van Vitesse waren daar blijkbaar niet genoeg voor. Typisch de voetbalwereld.

 

Inmiddels heeft Merab Jordania, de Georgische baas van FC Hollywood aan de Rijn, voor 12 miljoen euro een nieuw trainingscomplex uit de grond gestampt in Papendal. Er zullen een aantal velden aangelegd worden, er wordt een moderne fitnessruimte gerealiseerd, een prachtige persruimte en natuurlijk de meest luxe kleedlokalen voor alle elftallen van Vitesse.

 

Er is nog geen naam voor het complex als ik de website mag geloven. Het zal een naam worden die iets met Vitesse te maken heeft, of een sponsornaam. Of een combinatie van beide. Zolang er maar geld aan te verdienen is. De jeugd traint hier ook. Ik kan wel iemand bedenken die symbool staat voor de club en de opleiding van Vitesse. 1+1=2?

Mister President

'Maaartien, I want to meet. Come to Hobos this afternoon 2 o'clock'. Click. En hij heeft weer opgehangen. De president van mijn vorige club heeft gehoord van mijn problemen bij Salamina en hij heeft een oplossing. Hij wil me terughalen naar Onisilos, op huurbasis. Dat spreekt mij wel aan, aangezien trainer nummer 5  binnen een half seizoen van bovenaf te horen heeft gekregen dat hij me niet mag opstellen. Ik ben op dat moment al een tijdje in mijn eentje aan het trainen: 2,5 uur lang rondjes lopen, zonder bal, zonder trainer. Gelukkiger kan je een type speler als ik niet maken!

 

De president was nog altijd even dik en ook zijn gebruikelijke sigaar zat in zijn hand. Hij was voor het gemak even vergeten dat hij me nog €2000 schuldig was, maar dat zou een andere keer wel komen. En ohja, ik zou niet op huurbasis naar Onisilos gaan, maar ik zou mijn 2,5 jarig contract bij Salamina ontbinden zodat ik voor 5 maanden bij hun kon tekenen. Typisch gevalletje Cyprus. Vriendelijk bedankt mister President, maar ik blijf nog wel even rondjes lopen, dat bevalt prima!

 

Een paar avonden later word ik weer gebeld. Of ik me wel veilig voelde in mijn eentje op dat eiland, want ze konden nog wel wat andere dingen bedenken dan me alleen laten trainen. Ik begon na te denken wat voor erge dingen ze konden doen: 1 van die vrouwen met een snor op me af sturen? Nog een gasfornuis in mijn huis laten ontploffen? Twaalf meze's door mijn strot duwen? Nothing I can't handle. Zes dagen per week van half 3 tot 5 rondjes lopen, het breekt zo lekker je dag en zo pakte ik nog eens een lekker kleurtje. Het deed de president toch elke keer weer pijn als hij een cheque moest uitschrijven voor mijn salaris, dus na 3 maanden veel lopen, veel bellen en veel onzekerheid kwam er een einde aan het avontuur. Mijn oude trainer was op dat moment, we waren al in maart, trainer bij ASIL, die op het punt stonden te degraderen. We hadden kunnen regelen dat het ontbinden van mijn contract qua datum wel op 25 januari ingevuld kon worden, zodat ik nog 2 wedstrijdjes met ASIL mee kon doen. Ik denk dat er wel wat eurootjes naar de bond zijn gegaan toen.

 

Op 5 april was de laatste wedstrijd van het seizoen tegen directe concurrent Chalkanoras en het zou mijn laatste wedstrijd op Cyprus blijken. Dat deze werd afgesloten met een 2-0 overwinning, waarbij ik de belangrijke eerste goal maakte uit een vrije trap en ASIL niet degradeerde, was voor mij een mooi einde aan een vervelend half jaar. Ik heb de hele wedstrijd op DVD en hoewel het voor een buitenstaander niet om aan te gluren is, geeft het kijken van die wedstrijd mij nog altijd kippenvel en vele goede herinneringen.

Je moet me aankijken

‘Je moet me aankijken als je me een hand geeft’, zegt hij tijdens het verplichte handjeschudden voor de wedstrijd met arbitrage en tegenstander. De toon is gezet. Na drie minuten in de wedstrijd bijt de leidsman me al toe dat ik geen pepernoot raak vandaag. Heeft ‘ie snel gezien, wel kennis van zaken dus. Dat zou gedurende de wedstrijd ook blijken trouwens, de beste man floot een prima wedstrijd, maar wat is het toch met die scheidsrechters dat ze ten koste van alles willen laten merken dat zij de baas zijn en dat jij je gelukkig mag prijzen dat je nog op het veld rondloopt?

In mijn beleving gaat voetbal om 22 spelers en 1 bal en vooruit, het publiek. De arbitrage is daar om ervoor te zorgen dat het spel zonder problemen en gemene overtredingen verloopt. Het lijkt er helaas elke zaterdag weer op dat de scheidsrechters denken dat de 22 spelers en het publiek er puur en alleen zijn om deze man te zien fluiten. Ze komen in alle soorten en maten; je hebt ze die de wedstrijd doodfluiten en nog nooit van de voordeelregel hebben gehoord, maar ze zijn er ook die kaarten geven voor een kleine opmerking en vervolgens een doodschop niet bestraffen. Ik begrijp overigens best dat het moeilijk is om alles te kunnen zien, maar daarvoor lopen die mannetjes met die vlaggetjes op een stokje er toch bij aan de zijkant? Deze grensrechters, sorry ‘assistent-scheidsrechters’, doen hun naam weinig eer aan en durven geen enkele beslissing zelf te nemen. Blijkbaar is de enige taak van deze mannen het letten op buitenspel en dat blijkt in de praktijk al lastig zat, dus misschien ben ik te veeleisend voor het trio.

Zou ik het zelf dan zoveel beter doen? Ik durf daar bevestigend op te antwoorden. Ik ken misschien niet alle regeltjes zoals de grootste bureaucratische organisatie van ons land die heeft bedacht, maar omdat ik zelf het spelletje enigszins begrijp en ook op een aardig niveau een balletje heb getrapt denk ik dat ik het spel beter zou lezen en aanvoelen dan de meeste scheidsrechters (die natuurlijk scheidsrechter werden omdat ze niet konden voetballen).

Nu ben ik natuurlijk zelf een zeikerd eerste klas en een speler waar elke scheidsrechter (terecht) een hekel aan heeft, maar ik zou zo graag eens een scheidsrechter willen zien die de leiding heeft, zonder die vervelende maniertjes nodig te hebben. Een beetje zoals de scheidsrechters willen zien dat ik een keer voetbal zonder bij elke beslissing mijn grote bek open te hebben. Zullen we dat dan afspreken voor de rest van het seizoen, meneer de scheidsrechter?