Zelfverzekerd of arrogant?

Afgelopen zaterdag had het moeten gebeuren; het kampioenschap in de Hoofdklasse C voor ONS BOSO Sneek. ONS moest alleen nog even winnen bij de Harkemase Boys, maar dat was slechts een formaliteit. De spandoeken waren gemaakt, de taarten met tekst stonden in de bestuurskamers en er werd al gefilosofeerd over de festiviteiten nadien. Zelfverzekerd of arrogant?

 

Wie de wedstrijd heeft gezien (en dat aantal viel mij persoonlijk een beetje tegen, een man of 2000), moet bekennen dat ONS verdiend had om te winnen gezien het spelbeeld en het aantal kansen. Maar als die kansen niet gemaakt worden en de tegenpartij maakt er eentje meer, maakt het dan uit wie het verdiend had? In een interview vertelde Curty Gonzales van ONS dat Harkema goed gespeeld had en dat is natuurlijk niet waar, want elke bal werd door de Harrekieten zo hoog en zo ver mogelijk naar voren getrapt. Maar ik snap wel wat hij bedoelde, want Harkema speelde het spelletje wel goed. Het veld was expres zo slecht mogelijk gemaakt, Harkema trapte niet alleen de bal zo hard mogelijk maar ook de benen van de ONS-spelers en zij deden er alles aan om ONS niet in het eigen spel te laten komen. Dat dit type spel een schande is voor een selectie met de kwaliteit van Harkemase Boys laat ik voor wat het is, want op het moment dat de punten harder nodig zijn dan de complimenten is alles geoorloofd.

 

Wie het (overigens erg leuke) verslag van Sneektv bekijkt, zal zich afvragen hoe het kan dat ONS geen kampioen is geworden afgelopen weekend. Gelukkig heeft ONS nog 2 wedstrijden de kans om 2 punten te behalen, die genoeg zullen zijn voor het zo gewenste kampioenschap. Komend weekend in de thuiswedstrijd tegen DVS '33 uit Ermelo gaat het dan echt gebeuren. DVS is de enige ploeg uit de Hoofdklasse die ONS dit seizoen heeft weggespeeld. Dit, samen met de kater van afgelopen weekend, gaat ervoor zorgen dat ONS komend weekend revanche gaat nemen en kampioen gaat worden. Zelfverzekerd of arrogant? Beide, met een vleugje hoop.

Goudmijn

Kampioen worden op niveau maakt de gemiddelde voetballer niet zo vaak mee in zijn carriére. Ik zelf ben ooit met Cambuur A1 kampioen geworden in een soort Mickey Mouse competitie, waarbij ik zelfs nog topscorer werd met 28 doelpunten. Toen dachten ze bij Cambuur nog dat ze een goudmijn in huis hadden. Hadden ze ook, alleen die heette Kenneth en die speelde al in het eerste elftal én hij bleek zijn naam geen eer aan te doen. Komende zaterdag kan ONS Sneek kampioen worden op het veld van Harkemase Boys in de Friese Derby. Waar en wanneer hebben we dit eerder gehoord?

 

Leuke details aan die wedstrijd in 1997 zijn dat de huidige ONS trainer Jan Vlap in het Sneker team meespeelde en dat aanvoerder Leo de Wagt een seizoen later al aansloot bij ONS. In het kamp van de Harekieten was mijn vader, Klaus Roosenburg, de gevierde trainer. Zestien jaar later staat er evenveel op het spel: promotie naar de hoogste klasse van het amateurvoetbal. Voor ONS althans, want waar de Snekers bovenaan staan is het voor Harkemase Boys nog geen zekerheid dat zij komend seizoen in de hoofdklasse uit komen. Degradatie naar de eerste klasse zou niet alleen schandalig zijn gezien de aanwezige kwaliteit in de selectie van de Boys, maar het zou ook zonde zijn voor het niveau van het Friese voetbal.

 

Sneek Wit Zwart speelt volgend jaar mee in de hoofdklasse zondag (als het meezit vergezeld door FVC), Drachtster Boys zal hopelijk promoveren naar de zaterdag hoofdklasse en zich bij Harkemase Boys voegen en daarmee is het helaas wel gezegd. Hoofdstad Leeuwarden moet zich eigenlijk schamen voor het feit dat het zoveel clubs telt, maar dat geen enkele club structureel op minimaal hoofdklasse niveau speelt. Er spelen veel te veel sentimenten mee bij oude bestuursleden en supporters als het om fusies gaat, waardoor alle Leeuwarder clubs in de marge spelen. Mijn clubje Frisia had jarenlang enorme jeugdselecties waar veel talent in rondliep, maar het schippert al jaren tussen de eerste en tweede klasse. Blauw Wit heeft moeite om zich te handhaven in de tweede klasse, waarin Leeuwarder Zwaluwen gelukkig wel zal promoveren naar de eerste klasse. SC Leovardia is ontstaan uit Rood Geel en vv Leeuwarden, maar die beginnen op 5e klasse niveau. Het wordt tijd voor een mooie sterke amateurclub in onze stad. Dan kan ik ook eens op het fietsje naar het voetbal.

Ode aan de klassieke 'nummer 10'

De eerste nummer 10 voor wie ik bewust bewondering had, was Jari Litmanen. In de jaren die volgden kwamen Zinedine Zidane, Ronaldinho en ook types als Wesley Sneijder en Rafael van der Vaart daar bij. Spelers met een fluwelen balbehandeling, die 'tussen de linies' kunnen spelen en liever een assist geven dan zelf scoren. Tegenwoordig word ik badend in het zweet wakker van Thomas Müller, Ola Toivonen en Lex Immers. De klassieke nummer 10 is niet meer.

 

Bijna alle trainers zijn bangerikken geworden. Als het even niet loopt, wordt de creatieveling geslachtofferd voor een stofzuiger. Fysieke kracht en loopvermogen zijn de nieuwe eigenschappen die een 'moderne' nummer 10 moet hebben en dat is typerend voor hoe het spel is veranderd met de komst van de steeds grotere commerciële belangen. Zowel Zidane als Ronaldinho, Sneijder en van der Vaart zijn bij de topteams waar zij spelen of speelden, verbannen naar links- of rechtsbuiten. Natuurlijk kunnen zij met hun kwaliteiten ook vanuit deze positie veel gevaar stichten, maar een echte nummer 10 moet in elke aanval betrokken worden, nee, hij moet elke aanval zelf regisseren en daarin gefaciliteerd worden door zijn teamgenoten. Aan de buitenkant zijn deze spelers afhankelijk van de ballen die zij toegespeeld krijgen van de technisch matige vervanger die op hun positie rondloopt en U raad het al, deze zijn op 1 hand te tellen.

 

Natuurlijk mis je in verdedigend opzicht wat vaker een mannetje op het middenveld met de klassieke nummer 10 in het veld, maar een wedstrijd wordt zoveel mooier van de creativiteit en ingevingen van deze meesters en daarbij; komen de mensen niet naar het stadion om vermaakt te worden? Als we naar atletiek wilden kijken, hadden we gewoon thuis kunnen blijven en Studio Sport aan kunnen zetten.

 

De klassieke nummer 10 is lui en oogt onverschillig, maar hij kan met 1 prachtige steekbal het kampioenschap voor je winnen. Dat zie ik een hardloper nog niet doen.

Semi-profs

Veendam is failliet. Na RBC, Haarlem en AGOVV verdwijnt ook de club met de treffendste stadionnaam van Nederland uit het profvoetbal. Nooit meer naar de Langeleegte. Ik heb er een aantal keer mogen spelen; het is inderdaad erg lang rijden (zelfs vanuit Leeuwarden, laat staan Sittard) en meestal ook erg leeg. Toch is het jammer dat deze clubs allemaal moesten verdwijnen uit het voetbal.

 

Er heerst een beeld bij veel mensen over profvoetballers dat zij enorm veel geld verdienen. Die mensen kan ik uit de droom helpen; van Jupiler League voetbal word je niet rijk. Je kan nog net je rekeningen betalen elke maand en daar houdt het voor de meeste spelers wel mee op. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en natuurlijk verdienen spelers in de Eredivisie een ruimer salaris. Wat te denken van Yaya Touré die een nieuw contract heeft getekend bij Manchester City en daarmee €270.000 per week (!) gaat verdienen.

 

Clubs als Veendam hebben erg veel moeite om financieel het hoofd boven water te houden, omdat er weinig sponsoring is in deze tijd en er veel kosten zijn voor profclubs. Dit is ook de reden dat amateurclubs vanuit de Topklasse niet door willen stromen richting Jupiler League. Er zijn veel te veel regels en kosten aan verbonden door de KNVB. Ik gok dat Nederland het enige land is waar geen normale promotie/degradatieregeling is tussen de Jupiler League en de Topklasse. Veel amateurclubs hebben hun zaakjes financieel beter op orde dan profclubs, maar kunnen het zich niet veroorloven om aan alle regels van de KNVB te voldoen. Tegenwoordig kunnen we spelers in de Topklasse wel semi-profs noemen; ze verdienen een leuk zakcentje bij hun club, trainen 's avonds en kunnen overdag gewoon werken of studeren.

 

Wat is er mis mee als zo'n club promoveert naar de Jupiler League en vasthoudt aan deze werkwijze? De club hoeft haar spelers niet onnodig veel salaris te betalen en de spelers hebben dit niet nodig, want zij hebben ook gewoon een baan naast de sport. Mijn vader heeft 10 jaar bij Cambuur gespeeld en was daarnaast altijd gewoon aan het werk. 's Ochtends vroeg aan het werk en daarna nog hard trainen, die kant zullen we nu ook weer op moeten gaan als we niet nog meer faillissementen van profclubs willen meemaken. Als Sydney Schmeltz ooit nog een nieuwe club vindt (ik hoop voor hem ergens in de Randstad), zal hij er dan ook bij moeten gaan werken. Misschien kan hij de 'niggerkapper' van Royston Drenthe worden?