woensdag 24 september 2014

De Klassieker

Afgelopen zondag heb ik met verbazing gekeken naar De Klassieker; Feyenoord - Ajax in De Kuip. De Magische Kuip, lag het daar dan aan? Feyenoord speelde een fantastische wedstrijd en Ajax speelde zijn slechtste wedstrijd sinds de aanstelling van Frank de Boer. Voor de neutrale toeschouwer was het een aantrekkelijke wedstrijd met ballen op de lat, mooie aanvallen en nieuwe publiekslievelingen (Kazim-Richards).
 
Frank de Boer, het tactische meesterbrein van Ajax, die al 4 keer kampioen is geworden in even zoveel jaren aan het roer van de club. In Nederland wordt De Boer gezien als (één van) de beste trainer van het land, die in de belangstelling stond en staat van grote clubs uit de grotere competities. Des te groter was mijn verbazing aan het begin van de tweede helft, toen bleek dat De Boer geen enkele tactische omzetting had gedaan in de rust. Volgens de spelers had er wel een donderspeech plaatsgevonden in de kleedkamer, maar daar was weinig van te merken. Feyenoord had de Ajacieden de eerste helft volkomen overlopen, op alle vlakken, en Ajax kwam totaal niet in het eigen spel. Feyenoord speelde bijna 'op zijn Ajax', met volle druk vooruit, goede passing, goed getimede diepte loopacties, lef en flair. Nu heb ik zelf een lichte voorkeur in voor Ajax, maar ik had graag gezien dat Feyenoord deze wedstrijd gewonnen had. Frank de Boer had zijn tactiek na 20 minuten, zo niet eerder, moeten aanpassen en voor mijn part was hij vol 1 op 1 gaan spelen. Van der Hoorn op de sterke spits Kazim, Veltman doorschuiven en de zwakke Moisander wisselen, om maar eens een mogelijkheid te noemen. Nu deed De Boer ogenschijnlijk niets, tactisch gezien, en dat was vragen om problemen. Eigenlijk is het dan jammer dat dat 'beloond' wordt. Complimenten aan Feyenoord en aan Rutten voor zijn durf (Te Vrede als extra spits in plaats van Kazim wisselen).
 
Colin Kazim-Richards is volgens Ruud Gullit overigens geen spits en volgens de andere gasten aan tafel bij Studio Voetbal speelde hij niet erg goed. Kazim beviel mij juist erg goed als aanspeelpunt. Balvast, sterk, technisch voldoende en redelijk gevaarlijk. Hij kan alleen niet scoren, wat natuurlijk best handig is voor een spits. Gelukkig hebben ze een veelscorende nummer 10 in Lex Immers, die mist nooit een kans. Het is voor Feyenoord te hopen dat Kazim de route van Pelle volgt, die ook een (kleine) aanlooptijd nodig had. Dan kunnen ze, samen met PSV (en de andere titelkandidaten Zwolle en Cambuur), Frank de Boer misschien eens wat vaker dwingen om tactische keuzes te maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten