woensdag 27 februari 2013

Mister President

'Maaartien, I want to meet. Come to Hobos this afternoon 2 o'clock'. Click. En hij heeft weer opgehangen. De president van mijn vorige club heeft gehoord van mijn problemen bij Salamina en hij heeft een oplossing. Hij wil me terughalen naar Onisilos, op huurbasis. Dat spreekt mij wel aan, aangezien trainer nummer 5  binnen een half seizoen van bovenaf te horen heeft gekregen dat hij me niet mag opstellen. Ik ben op dat moment al een tijdje in mijn eentje aan het trainen: 2,5 uur lang rondjes lopen, zonder bal, zonder trainer. Gelukkiger kan je een type speler als ik niet maken!
 
De president was nog altijd even dik en ook zijn gebruikelijke sigaar zat in zijn hand. Hij was voor het gemak even vergeten dat hij me nog €2000 schuldig was, maar dat zou een andere keer wel komen. En ohja, ik zou niet op huurbasis naar Onisilos gaan, maar ik zou mijn 2,5 jarig contract bij Salamina ontbinden zodat ik voor 5 maanden bij hun kon tekenen. Typisch gevalletje Cyprus. Vriendelijk bedankt mister President, maar ik blijf nog wel even rondjes lopen, dat bevalt prima!
 
Een paar avonden later word ik weer gebeld. Of ik me wel veilig voelde in mijn eentje op dat eiland, want ze konden nog wel wat andere dingen bedenken dan me alleen laten trainen. Ik begon na te denken wat voor erge dingen ze konden doen: 1 van die vrouwen met een snor op me af sturen? Nog een gasfornuis in mijn huis laten ontploffen? Twaalf meze's door mijn strot duwen? Nothing I can't handle. Zes dagen per week van half 3 tot 5 rondjes lopen, het breekt zo lekker je dag en zo pakte ik nog eens een lekker kleurtje. Het deed de president toch elke keer weer pijn als hij een cheque moest uitschrijven voor mijn salaris, dus na 3 maanden veel lopen, veel bellen en veel onzekerheid kwam er een einde aan het avontuur. Mijn oude trainer was op dat moment, we waren al in maart, trainer bij ASIL, die op het punt stonden te degraderen. We hadden kunnen regelen dat het ontbinden van mijn contract qua datum wel op 25 januari ingevuld kon worden, zodat ik nog 2 wedstrijdjes met ASIL mee kon doen. Ik denk dat er wel wat eurootjes naar de bond zijn gegaan toen.
 
Op 5 april was de laatste wedstrijd van het seizoen tegen directe concurrent Chalkanoras en het zou mijn laatste wedstrijd op Cyprus blijken. Dat deze werd afgesloten met een 2-0 overwinning, waarbij ik de belangrijke eerste goal maakte uit een vrije trap en ASIL niet degradeerde, was voor mij een mooi einde aan een vervelend half jaar. Ik heb de hele wedstrijd op DVD en hoewel het voor een buitenstaander niet om aan te gluren is, geeft het kijken van die wedstrijd mij nog altijd kippenvel en vele goede herinneringen.

1 opmerking: