Na de wedstrijd krijgt hij applaus, een bos bloemen en een presentje van de sponsor. Man of the match. De speaker riep zijn naam zo rond de 85e minuut door het stadion, gevolgd door een luid gejuich vanaf de tribunes. Hij heeft vandaag twee goals gemaakt en daarmee had hij een groot aandeel in de overwinning van zijn ploeg. Verder speelde hij eigenlijk niet zo goed, maar dat lijkt hem vergeven. Maar wanneer ben je eigenlijk man of the match?
Er is inderdaad iets voor te zeggen dat degene die de doelpunten maakt waardoor er gewonnen wordt, de man of the match is. Zonder doelpunten immers geen overwinning. In dat opzicht is degene die het winnende doelpunt maakt of de speler die meerdere goals in een wedstrijd maakt, wel een 'gamechanger' en dus de terechte man van de wedstrijd. Voetbal publiek baseert haar mening ook vaak op dit soort gebeurtenissen; iemand speelt goed als hij scoort en iemand speelt matig als hij niet scoort. We zien dit fenomeen ook terug bij tweenul.nl, de amateur voetbalwebsite die sinds dit seizoen een Speler van het Jaar verkiezing is begonnen. Een hartstikke leuk initiatief, maar het toekennen van de gouden, zilveren en bronzen sterren blijft de mening van de dienstdoende rapporteur en deze kiest logischerwijs vaak voor de speler die scoort of de speler waar hij persoonlijk van gecharmeerd is.
Helemaal niets mis mee natuurlijk, maar soms zo jammer. Hoe vaak wordt die stofzuiger op het middenveld die elke wedstrijd een 7 scoort, beloond? Of de rechtsback die de gevaarlijkste speler van de tegenstander in zijn broekzak heeft? Of de man die de (assist op de) assist geeft? Er wordt vaak gezegd dat Nederland 16 miljoen bondscoaches telt, maar ik denk dat er maar een handvol bij zitten die het voetbal echt herkennen en begrijpen. En ach, misschien ben ik ook wel 1 van die bondscoaches die een eigen kijk op voetbal heeft en van andere dingen geniet dan de andere 15.999.999.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten