Schokkend nieuws gister, Michael Boogerd heeft bekend dat ook hij wel eens een spuit in zijn reet zette om sneller te fietsen. Hij weet verder niets af van ander doping gebruik binnen de ploeg en hij had ook geen hulp van een dokter of teamleider. Een slechte halve bekentenis uit angst voor gezichtsverlies. Want dat lijdt hij zo niet.
Lance Armstrong deed er ook een tijdje over om toe te geven. Zijn 7 tourzeges zijn hem afgepakt. Hij koos een interview met Oprah Winfrey om zijn bekentenis af te leggen. Het wachten was op het moment dat Oprah het publiek enthousiast zou vertellen dat iedereen naar huis ging met een zelfhulp pakketje EPO-spuiten. Als iedereen in de Tour doping gebruikte, vlakt het elkaar allemaal weer uit en dan blijft degene die als eerste over de finish kwam alsnog de beste. Het is alleen jammer dat Lance er zo lang over loog. Het is net als de mensen die geloven dat er geen matchfixing bestaat in het voetbal. Er wordt op grote schaal gegokt op alle mogelijke variabelen in het voetbal, op alle denkbare niveau's, met ondenkbaar grote bedragen. Het zou naïef zijn om te denken dat dit nooit wordt beïnvloed van buitenaf. De alarmbelletjes gaan tegenwoordig af als er een Chinees zit te bellen in een leeg Eindhoven stadion of als er 3 Joegoslaven in een lange jas voorbij lopen, maar waarschijnlijker is het dat dit gewoon van achter de computer gebeurt. Of in een donker steegje. Iemand de Turkse scheidsrechter gezien die de return van Manchester United tegen Real Madrid (met hoofdsponsor Bwin.com) floot? Een op z'n minst dubieuze rode kaart voor Nani en het volleyballen van Sergio Ramos in het zestienmetergebied werd niet bestraft. Oh ja, de beste man volgt zowel Real Madrid als Cristiano Ronaldo op Twitter. Hij volgt niemand van United.
Maar, zolang er ontknopingen bestaan zoals half mei in Engeland afgelopen seizoen, kunnen de filosofiën over omkoping en matchfixing weer even de ijskast in. Manchester City had 3 punten nodig om kampioen te worden, want op hetzelfde moment was concurrent Manchester United aan het winnen van Sunderland. Na een 1-0 voorsprong en een rode kaart voor tegenstander Q.P.R., leek er geen vuiltje aan de lucht voor City. Maar vanuit het niets scoorde Q.P.R. 2 maal en was de stand 1-2. United was virtueel kampioen op dat moment. Q.P.R. streed op dat moment nog tegen degradatie, maar had aan 1 punt genoeg. Toen duidelijk werd dat de concurrentie van Q.P.R. verliezen zou en de uitslag voor hen niets meer uitmaakte, scoorde Edin Dzeko vanuit het niets de gelijkmaker. In de 93e minuut kroonde Sergio Aguero zich vervolgens tot volksheld in het lichtblauwe gedeelte van Manchester door de 3-2 binnen te schieten. Kampioen, wat een ontknoping!
Niet te voorspellen toch? Of achteraf toch wel een hele aparte samenloop van omstandigheden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten